zatytułowałam mojego bloga "motyle mego zycia" na cześć pisarza i podróznika Arkadego Fiedlera, ktory napisał ksiązkę o właśnie takim tytule. Jest dla mnie jedną z najwazniejszych pozycji w mojej biblioteczce, a sam jej autor pisząc ją (jak i wiele innych) uczy nie tylko o pięknie motyli, ale takze o tym, ze warto wierzyć w siebie i w swoje marzenia.
czwartek, 21 kwietnia 2011
Rusałka wierzbowiec (Nymphalis polychloros)
(Linnaeus 1758)
WYGLĄD
Długość przedniego skrzydła wynosi 25-32 mm. Osobniki obu płci są podobne.
Jest to większy i bardziej włochaty motyl od jego krewniaka, rusałki pokrzywnika, i ma odrobinę mniej jaskrawy wierzch skrzydeł. Jest on pomarańczowobrązowy z ciemniejszym rysunkiem i obwódkami. Na pomarańczowym tle przedniej pary znajdują się czarne plamy i kropki. Jej brzeg jest z czarnymi i jasnożółtymi plamami. Na tylnym skrzydle ma dodatkowo wyraźne niebieskie plamki przy brzegu.
Spód skrzydeł jest brunatny, cętkowany z niebieskoszarymi obwódkami.
W północnej Afryce barwa podstawowa wierzchu skrzydeł jest bardziej jaskrawa, wykazuje cechy przejściowe w stosunku do formy nominatywnej z południowej Hiszpanii.
Gąsienica jest czarna z białymi plamkami i pomarańczowymi kolcami.
WYSTĘPOWANIE, ZASIĘG, ROZMIESZCZENIE
Od Europy Zachodniej po Azję Centralną.
Spotykany w całej Polsce na terenach leśnych, w sadach i ogrodach.
BIOLOGIA
Ma jedno pokolenie, pojawiające się na przełomie czerwca i sierpnia. Okazy które zimowały pojawiają się na przełomie marca i kwietnia.
Jaja składa w pojedynczych skupiskach spiralnie wokół łodygi, zwykle w wierzchołkowej części rośliny żywicielskiej. Gąsienice we wczesnym okresie żerują gromadnie w jedwabnych oprzędach, pojedynczo w miarę zbliżania się do okresu dojrzałości.
W ostatnich dekadach staje się coraz rzadszy w północno-wschodniej Europie.
Gąsienice żerują na wierzbach, wiązach, topolach i drzewach owocowych.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz